In augustus heeft een groep, op uitnodiging van de organisaties Groundwork en de Southern Cape Land Commission, een bezoek gebracht aan Zuid Afrika. Ook ik ben als onafhankelijke burger gevraagd om mee te gaan. Op de agenda stonden verschillende vergaderingen met andere NGO’s, bezoek aan het natuurgebied van de Karoo, kleinschalige boerderij projecten in het kader van voedselautonomie, lokale actiegroepen die zich verzetten tegen schaliegas en tot slot een gesprek met leden van het Zuid-Afrikaans parlement. De reden is, dat Shell grote plannen heeft met het natuurgebied de Karoo. Ze willen in dit gebied een massale industriële schaliegas winning op gang brengen: uit mijn gegevens blijkt dat er een claim op 10547 (bron 1) stukken land ligt om er een boorlocatie van te maken. Per locatie kunnen er tot 32 putten worden geslagen. Per put is er ruim 16,5 miljoen liter water nodig (bron 2). En dat in een gebied waar nagenoeg geen water is! Doel was om informatie en strategieën met hen te delen, om zo te kunnen bekijken hoe we elkaar het beste zouden kunnen helpen om de plannen van Shell in een realistisch kader te plaatsen en vanuit dit kader een goed en helder weerwoord te bieden. De juiste objectieve informatie is zeer belangrijk bij het maken van zulke ingrijpende keuzes over de toekomst van een natuurgebied waar mens en dier afhankelijk is van de schaarse water en voedselbronnen. De situatie in Zuid-Afrika kent vele overeenkomsten met Nederland als het gaat om het stadium waarin zich de ontwikkeling van schaliegas bevindt. Schaliegas wordt, net als in Nederland nog niet gewonnen. Het verzet komt voornamelijk van de lokale bevolking. Het verzet onder de lokale bevolking loopt van arm tot rijk, blank tot zwart en is goed georganiseerd. En net als in Nederland willen de grote landelijke politieke partijen toch graag met Shell in zee en beginnen met schaliegas winning. Toch zijn er ook verschillen. Informatie. Grote groepen van de bevolking zijn verstoken van correcte objectieve informatie. In veel gevallen hebben veel mensen moeite met het voorzien in hun dagelijkse levensbehoeftes waardoor schaliegas een mindere prioriteit heeft. Gevolg hiervan is dat Shell daar misbruik van maakt. Met gelikte glossy folders, gaan promo teams van Shell op pad om de kleine en grote boeren in 1 op 1 gesprekken te overtuigen van de “voordelen” van schaliegas. Deze folders bevatten de standaard industrie retoriek, die door velen voor waar wordt aangenomen. Zelfs de overheid wordt door de informatie van Shell op een verkeerd been gezet door door hen betaalde rapporten te publiceren waarin staat dat er 700000 banen door schaliegas zouden kunnen bijkomen. Frackonomics dus.. Verdeel en heers. Shell probeert op een actieve manier mensen ervan te overtuigen dat schaliegas goed is voor de arme meerderheid. Op een schandelijke manier worden jeugdigen ingezet die in de Townships pochend met een nieuwe auto, mobieltjes en drank hoog opgeven van de schaliegasindustrie. Daarbij probeert men de tegenstanders van schaliegas neer te zetten als mensen die zich verzetten tegen alles wat goed voor de armen. Het verzet wordt dan soms ook gebrandmerkt als komende van de blanke minderheid die hun grote stukken land wil beschermen.. desnoods met geweld. Wat kunnen wij doen? Het is van groot belang dat mensen de juiste en objectieve informatie krijgen aangereikt. Wij hebben daar in Zuid Afrika al iets aan proberen te doen. Maar het blijft van belang dat ook in Nederland bekend wordt wat de situatie omtrent schaliegas is. Immers, Shell heeft haar wortels in Nederland. Contacten met politici uit Nederland en Zuid Afrika zou een goed begin zijn om zo op hoger niveau te komen tot objectieve informatie-uitwisseling. Het spreekt voor zich dat Nederlandse bedrijven die gelieerd zijn aan de olie en gasindustrie, en de subjectieve studies voor Minister Kamp hebben gemaakt, niet echt serieuze partners zijn. Maar er zijn genoeg academici die dit wel zouden kunnen oppakken. Ook wil ik met nadruk Greenpeace Nederland, Natuurmonumenten, Wereld Natuur Fonds en andere organisaties vragen om de Zuid-Afrikaanse situatie in Nederland goed te belichten. Laat ze haar leden duidelijk maken wat er speelt in Zuid-Afrika en betrek ze bij acties en petities tegen schaliegas. Het vertonen van de documentaire van de Zuid-Afrikaanse Jolynn Minnaar, “Un-Earthed”, zou voor de beeldvorming ook zeer nuttig zijn. Als laatste is het ook van groot belang dat de financiële markten beseffen dat Shell geen aantrekkelijke beleggingsobject meer is. Hierbij speelt natuurlijk de "carbon-bubble" een grote rol, maar ook het feit dat Shell steeds meer geassocieerd wordt met conflicten en geweld is een belangrijk element. Het grote klapstuk! Laat ik voorop stellen dat hetgeen ik hieronder concludeer, geheel en al mijn analyse is en niet die van Milieudefensie of een andere instantie. Want volgens mij ligt er een veel groter gevaar op de loer. Zuid Afrika is een zeer jonge democratie. De tweedeling in de maatschappij is formeel niet meer op raciale basis, maar er is nog steeds een scherpe scheiding op economisch vlak aanwezig. De inzet van Shell lijkt er op gericht te zijn om deze polarisatie in de maatschappij verder te versterken. Shell injecteert de regeringspartijen met de retoriek dat er veel banen voor de arme bevolking bij zullen komen, terwijl het algemeen bekend is dat de creatie van eventuele banen vanwege de technische aard niet voor de doorsnee Zuid-Afrikaan is weggelegd. Dit leidt tot een ernstige tweespalt. Uit de vele gesprekken die ik met mensen uit alle lagen van de bevolking heb gevoerd, komt duidelijk naar voren dat er groot verzet zal zijn als Shell zal beginnen met de winning van schaliegas. Ik heb geen reden om te twijfelen aan de woorden van veel boeren dat het niet bij blokkades zal blijven, maar dat het verzet met de wapens in de hand zal worden gevoerd. De gevolgen kunnen een vernietigende uitwerking hebben voor de bevolking van Zuid Afrika en voor het genezingsproces dat Mandela en Tutu nastreefden bij de opheffing van Apartheid. Shell schijnt niet te beseffen dat ze de lont in het kruitvat gaan gooien, verblind door de “short-term profit”. Gezien haar staat van dienst in Nigeria, Oekraïne en de onlusten die gepaard gingen met de protesten tegen schaliegas in Argentinië vrees ik dat hen dit ook helemaal niet interesseert. Zal Shell doorgaan op de ingeslagen weg van het vergroten van de polarisatie van de Zuid-Afrikaanse bevolking en daarbij een burgeroorlog riskeren? Ik hoop dat het gezond verstand zal prevaleren. Jose Gil Paris Bron 1: http://www.golder.com/af/en/modules.php?name=Documents&op=viewlive&sp_id=835 http://www.golder.com/af/en/modules.php?name=Documents&op=viewlive&sp_id=838 http://www.golder.com/af/en/modules.php?name=Documents&op=viewlive&sp_id=852 Bron 2: http://stateimpact.npr.org/pennsylvania/2013/03/12/how-much-water-it-takes-to-frack-a-well/ Einde column/analyse | |
#Schaliegas in Zuid Afrika en #Karoo, riskeert #Shell hierdoor willens en wetens een burgeroorlog?27/11/2014
0 Comments
|
ARCHIEFCategorieen |